AYRILIK YOK DEME SAKIN….

Ayrılmaz deme sakın… Ayrıldıysa şems mevlana’dan,

Ayrıldıy’sa ay bile dünya’dan

Vakti gelince mecnun bile leyla’dan ayrılır…

Ayrılır görmez misin.

Bahçeler ayrılır, bağlar ayrılır,

Sıra sıra dizilen dağlar ayrılır,

Ansızın gelir ecel,

Gülenler ayrılır, Aglayanlar ayrılır

Ölenler ayrılır, Kalan sağlar ayrılır…

Cennetten iki sevgili kul iner aleme

Hz. Adem, Hz. Havva’dan ayrılır..

Kardeş, kardeşten huyda ayrılır

Yusuf, Yakup’tan kuyuda ayrılır

Yağmurlar gökden, yapraklar daldan

Sırat ile cehennem cennet’ten ayrılır.

Kelimeler hece hece, sayılar rakam rakam

Cehennem derinden derine, cennet bahçeden bahçeye,

Peygamberler bile makam makam ayrılır..

Demir aldımı bir kere,

Gemiler limandan ayrılır,

Kalanlar gidenden,

Elveda sözü dil’den, gözyaşı gözden ayrılır

Kalp bile aynı çarpmaz her daim

Her duyguda ritim ritim ayrılır

Mevsimi geldi mi sılasından

Kanat çırparak Göçmen kuşlar vatanından ayrılır,

Bir insanoğlu düşmeye görsün,

Düşman dost’dan, dost düşmandan ayrılır.

Yaşayan bilir ancak,

İYİ GÜN KÖTÜ GÜNDEN AYRILIR…….