DERT ETME
Üzülme! Dert etme!
Görebiliyorsan, Dokunabiliyorsan, Nefes alabiliyorsan,
Yürüyebiliyorsan, Ne mutlu sana!
Elinde olmayanları söyleme bana Elinde olanlardan bahset !…
Üzülme! Geceler hep kimsesiz mi geçecek? Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğin her ne ise Bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya
bir bahar sabahında karşına çıkmış
Bil ki Güzellikler de var bu hayatta Gel git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
“Hüzün olgunlaştırır” “Kaybetmek sabrı öğretir”
Şimdilerde bol bol dua et. Hasat zamanı yakındır !
Kaderini sev! Varsa kederini de sev! Üzülme hastalıklarına,
Gör, hangi günahlarına kefaret olacak.
Terk edildin diye de üzülme. Demek ki sevebilecek bir yüreğin var.
Geçmişi unut, hiç yaşanmamış gibi davran.
Buluttan nem kapma! Döküver kirpiklerinden sonbaharı.
Bir gün ama bir gün mutlu tebessümlerle kol kola gireceksin, Koklayacaksın yağmur sonrası toprakları, Yükleyeceksin ruhunu kelebek kanadına, Uçacaksın semalara sevdiklerinle!
Kim demiş ebemkuşağı yedi renk? Bakmakla görmek arasındaki farkı çözdüğünde anlayacaksın ne demek istediğimi !
Sana tanınan süre üzülmeye değecek kadar uzun değil, Herkes gibi sende sonsuzluğa gün gelip kanat çırpacaksın. Hayatın telaşından insan pek farkında olmuyor ama Kum saati alta doğru hızla akıp gidiyor.Henüz aşılmamış çok yolların var.
Hiç mi güzellik yaşamadın? Ufacık bir hatırımda mı yok yanında?
Hayatın ellerini bırakma! Küsme! Hadi mavilerini giyin çık dışarı!Denizle cilveleşen martılar gibi hayata kur yap!
Yitirdiğin güneş için sevda türküleri söylemeye devam et!
Ölümlü de olsa hayat, ölümsüz bakışlarla bak! Kaçmakla kurtulamazsın ki; Yalnızlıktan, hüzünlerden, hayattan Ayakta kalman gerek, yaşaman gereken !
Hayat senide içinde görmek istiyor Hadi yaklaş! Unutma ki “Yapmadıklarının kazası yok!” Ve yine unutma ki “Aydınlık, Geceye hiçbir zaman yenik düşmedi”.
Hz. Mevlana..